
Wiza L1 – wszystko co trzeba wiedzieć
Do USA można przyjechać na różne sposoby. Wyjazd w celach turystycznych jest dziś prosty jak nigdy. Od kilku miesięcy można to zrobić bez wizy, wypełniając aplikację ESTA. Sytuacja komplikuje się, gdy chcemy pracować w Stanach. Jeśli nie jesteśmy obywatalem USA lub posiadaczem statusu stałego rezydenta (Zielonej Karty), pozostaje nam staranie się o odpowiednią wizę. Jedną z nich jest Wiza L1, na której sami wyjechaliśmy do USA.
Wiza L1 – rodzaje
Jest to specyficzny typ wizy, umożliwiający firmie wewnętrzny transfer pracowników do Stanów z oddziałów zlokalizowanych poza USA. Dostępne są dwa rodzaje wizy L1:
- L1A przeznaczona dla menadżerów i kadry zarządzającej. Wizę przyznaje się na trzy lata. Można ją dwokrotnie przedłużać o kolejne dwa, co daje w sumie możliwość pobytu w USA do siedmiu lat.
- L1B przeznaczona dla pracowników o specjalistycznej, zaawansowanej wiedzy. Podobnie jak w poprzednim przypadku przyznawana wstępnie na trzy lata. Tylko raz można ją przedłużyć na kolejne dwa, a więc w sumie maksymalnie na pięć lat.
Dodatkowo partner transferowanego pracownika i dzieci do 21 lat otrzymują wizę L2. Wiza ta umożliwia im pobyt, a partnerowi możliwość pracy na terenie USA.
Podstawowe wymagania
Wymagania stawiane pracodawcy:
- firma transferująca musi być powiązana z firmą w USA (spółka dominująca, spółka zależna, zagraniczny oddział)
- musi prowadzić lub mieć zamiar prowadzić działalność jako pracodawca w USA i co namniej jednym innym kraju w trakcie aplikacji i podczas trwania wizy L1. Poprzez działalność rozumie się regularne, systematyczne i ciągłe dostarczanie towarów lub usług (sama obecność biura w danym kraju nie jest wystarczająca)
Wymagania stawiane pracownikowi:
- pracownik musi być zatrudniony co najmniej przez rok w oddziale firmy, z którego ma być transferowany. W zależności od wybranego typu wizy musi to być stanowisko menadżerskie lub wymagające zaawansowanej wiedzy,
- ponieważ wiza L1 jest wizą nieimigracyjną, po jej zakończeniu pracownik musi w określonym czasie opuścić teren USA
Powyższe wymagania warto zapamiętać. Przy składaniu wniosku do Urzędu Imigracyjnego trzeba będzie przedstawić dokumenty udowadniające, że wszystkie z nich są spełnione.
Proces
Proces starania się o wizę L1 jest skomplikowany i czasochłonny. Petycję (wniosek I-129) do Urzędu Imigracyjnego (USCIS) składa nasz przyszły amerykański pracodawca. We wniosku powinny znaleźć się dokumenty które potwierdzą, że wszystkie wymagania dotyczące rodzaju wizy o który wnioskujemy są spełnione zarówno przez firmę, jak i pracownika. W skład takiej petycji mogą wejść między innymi:
- potwierdzenie odpowiedniego powiązania między odziałami w USA i za granicą – dokumenty finansowe, umowy, statuty firmy itp.
- dokumenty potwierdzające prowadzenie działalności jako pracodawca przez firmę w USA i za granicą – podpisane kontrakty, zamówienia, faktury, paski płacowe itp.
- dowód na zatrudnienie transferowanego pracownika przez rok – paski płacowe, umowa o pracę itp.
- dokumenty potwierdzające kwalifkacje i stanowisko pracownika:
- CV
- struktura organizacji (Org Chart)
- certyfikaty
- szkolenia
- opis stanowiska
- lista osiągnięć (kontrakty jakie firma zdobyła dzięki pracownikowi, patenty itd.)
- inne dokumenty
Jeśli mamy szczęście i pracujemy dla dużej korporacji, która już w przeszłości transferowała do USA większą ilość pracowników, to jest szansa, że możemy skorzystać z petycji zbiorowej (blanket petition). W tym przypadku pracodawca już udowodnił spełnienie warunków i petycja skupia się tylko na pracowniku (wniosek I-129S). Zazwyczaj cały proces gromadzenia dokumentów trwa też o wiele krócej. Dopiero po uzyskaniu zatwierdzenia naszej petycji przez USCIS możemy wnioskować o rozmowę w celu przyznania wizy w konsulacie (wniosek DS-160).
Czas trwania i koszty
Petycja jest obszernym wnioskiem, liczącym nie rzadko setki stron. Samo zebranie dokumentów i przetłumaczenie często zajmuje kilka miesięcy. Kiedy w końcu nasz wniosek I-129 zostanie wysłany do USCIS, średni czas procesowania w standardowym trybie to około 6 miesięcy. Po tym czasie nadal nie jest pewne, że nasza petycja zostanie odrzucona lub zatwierdzona. Możemy zostać poproszeni o dodatkowe dokumenty (USCIS może to zrobić tylko raz) co wydłuży proces o kolejne miesiące. Jeśli nam i pracodawcy się spieszy, dostępny jest tzw. premium processing (za dodatkową opłatą). Wtedy USCIS ma na odpowiedź 15 dni. Kiedy już dopisze nam szczęście, wniosek DS-160 i wizyta w konsulacie to zazwyczaj formalnośc zajmująca kilka tygodni.
Lista kosztów administracyjnych, które czekają wnioskodawcę:
- procesowanie wniosku I-129 – 460$
- sprawdzenie potencjalnych nadużyć (anti fraud) – 500$
- opłata za premium processing – 1440$ (opcjonalnie)
- wniosek DS-160 – 190$
Dodatkowo trzeba wziąć pod uwagę opłaty dla prawników imigracyjnych i tłumaczy. Ze względu na skomplikowany proces większość firm decyduje się na pomoc specjalistycznych kancelarii prawniczych. Koszty ich usług mogą być nawet kilkukrotnie wyższe niż koszty administracyjne.
Wiza L1 – podsumowanie
Wiza L1 to jedna z najlepszych dróg do pozostania w USA na stałe. Pomimo, że sama w sobie jest wizą nieimigracyjną, to należy do wiz typu „dual intent”. Oznacza to, że może być pierwszym krokiem do otrzymania zielonej karty na bazie sponsorowania pracowniczego.
Z drugiej strony proces otrzymania wizy L1 nie zawsze kończy się sukcesem. W ostatnich latach ilość odmów znacznie wzrosła i nawet firmy prawnicze często nie są w stanie przewidzieć wyniku aplikacji. Nam zajęło dokładnie rok od rozpoczęcia starań do otrzymania wizy (łącznie z jedną odmową).
Największe zalety wizy L1:
- żadna inna wiza pracownicza nie pozwala na aż tak długi pobyt w USA (do 7 lat na wizie L1A)
- nie ma limitu ilościowego wiz L, które USA wydają w danym roku
- wiza L2 daje współmałżonkowi możliwość pracy w Stanach dla dowolnej firmy
- możliwość pracowniczego sponsorowania z wizy L1 na zieloną kartę
Wady wizy L1:
- posiadacz wizy L1 może pracować tylko dla firmy, która wnioskowała o wizę
- skomplikowany i kosztowny proces uzyskania wizy
- partner po przyjeździe do Stanów musi starać się o pozwolenie na pracę (karta EAD). Wydawane jest na max. 2 lata i trzeba je odnawiać po wygaśnięciu.

